Ne Çok Severdim

Ne çok severdim hayal kurmayı
Senle, sensiz, bazen herkesle, bazen kimsesiz
Şimdi hayallerimin peşinde
Hala kurulacak hayallerimi aldım elimde, sımsıkı tuttum gittikçe hepsi kayboluyor yavaş yavaş
Ben mi çok kurdum bu hayalleri
Onlar mı beni istemedi acaba
Bilmem ki, ama fark etmez anladım
Bilirsin çok severdim hayal kurmayı
Ne çok severdim güzel günler vadetmeyi
Şimdi hayallerim dağlar gibi ki, öyle dik bir yokuş
Çok yoruldum o yokuş başında, ama bilirsin işte ben ne çok severdim hayal kurmayı



İPEK YURDAKAN